Nasza historia

Centrum Zdrowia w Mikołowie Sp. z o.o. powstało na bazie przekształceń NZOZ Szpitala Powiatowego w Mikołowie. To właśnie szpital powiatowy był podstawą działalności leczniczej prowadzonej przez Spółkę. Na podstawie zachowanego dokumentu przyjmuje się, iż początki mikołowskiego szpitalnictwa – nieco bardziej prymitywnego – sięgają połowy XVI wieku. Wspomniany dokument to zatwierdzona przez „pana ziemi pszczyńskiej”, Stanisława Promnica fundacja, utworzona przez pszczyńskiego mieszczanina, Jana Pidnika i jego żony Katarzyny, na rzecz szpitala w Mikołowie. Dokument został sporządzony i zatwierdzony w roku 1564. Mały szpital służył zarówno mikołowianom, jak również mieszkańcom okolicznych miejscowości, które należały do parafii św. Wojciecha.
Po osadzeniu w Mikołowie szwadronu husarzy pruskich, przybyła z nim także służba zdrowia, wobec czego nastąpił dalszy rozwój opieki medycznej, nad miejscową ludnością. Pierwsi tzw. chirurdzy i felczerzy wojskowi udzielali pomocy nie tylko żołnierzom, pomagali również mieszkańcom miasta i okolicznych przysiółków.
Wiek XIX to okres, kiedy Mikołów kojarzono z przemysłem wydobywczym, jednak nie tyle z eksploatacją złóż, co z administracją kopalń. Tu Książę pszczyński utworzył siedzibę Urzędu Nadzoru Górniczego i Przysięgłego Górniczego, nadzorującego okoliczne kopalnie. W roku 1858, w Mikołowie istniał „lazaret” tarnogórskiej Spółki Brackiej. Został zlikwidowany po wybudowaniu w roku 1868 lazaretu w Orzeszu. Po kilkunastu latach Spółka Bracka księcia pszczyńskiego chcąc sprostać narastającym potrzebom leczniczym zbudowała w Mikołowie lazaret dla górników i licznych pracowników zakładów książęcych. Po wielu przebudowach i modernizacjach szpital istnieje do dziś, przy ulicy Waryńskiego nr 2 (przed wojną ulica Szpitalna). W okresie międzywojennym szpital został rozbudowany i zmodernizowany, wówczas posiadał 110 łóżek; w szpitalu pracowało trzech lekarzy,

Dzieje obiektu szpitalnego są dość urozmaicone. W latach II wojny światowej pełnił rolę lazaretu wojskowego. Po zakończeniu wojny nieco zdewastowany obiekt został przekazany Jaworznicko – Mikołowskiemu Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego. Bezpośrednio po wyzwoleniu Mikołowa opiekę nad ludnością przyjęła Ubezpieczalnia Społeczna w Rybniku z siedzibą w Pszczynie. W roku 1952 całokształt spraw związanych ze służbą zdrowia przejęty został przez ówczesne Rady Narodowe. Po ponownej adaptacji biurowca w roku 1966, obiekt ponownie został szpitalem. Sąsiedni budynek, w którym mieściła się placówka Jaworznicko-Mikołowskiego Przedsiębiorstwa Zaopatrzenia Górniczego, połączono przewiązką przeznaczając ją na oddział szpitalny. Nowy szpital obejmował: oddział ginekologiczno – położniczy z porodówką, oddział noworodków, oddział wewnętrzny i neurologiczny. Szpital dysponował około 160 łóżkami. Zmodernizowano także i rozbudowano laboratorium szpitalne, placówka wzbogaciła się o Pracownie RTG i nową aparaturę diagnostyczną. Inwestycje spowodowały znaczną poprawę funkcjonowania służby zdrowia w Mikołowie. W latach siedemdziesiątych oddział położniczy uważany był za jeden z najlepszych w kraju, za co otrzymał liczne wyróżnienia.
W październiku 2003 roku Szpital otrzymał oficjalnie status Szpitala Powiatowego. Obecnie szpital posiada 157 łóżek, sześć oddziałów szpitalnych: ginekologiczno- położniczy, noworodkowy, chorób wewnętrznych, neurologiczny, rehabilitacji neurologicznej, geriatrii, dział anestezjologii, laboratorium analityczne, dział rehabilitacji. W celu poprawy warunków i standardów wykonywanych usług medycznych w 2001 roku pomimo wielu trudności finansowych rozpoczęto jego rozbudowę i modernizację.
Plany rozbudowy i modernizacji objęły realizację programu dostosowawczego do wymogów, jakim powinny odpowiadać placówki lecznictwa zamkniętego w Polsce. W pierwszym etapie nastąpiło oddanie do użytku Izby Przyjęć, zgodnie z obowiązującymi standardami wraz z podjazdem dla karetek Pogotowia Ratunkowego. Dalsza rozbudowa pozwoliła na usprawnienie funkcjonowania specjalistycznego lecznictwa ambulatoryjnego; zostały oddane do użytku: blok operacyjny, centralna sterylizacja, trzy pokoje porodów rodzinnych, laboratorium analityczne oraz poradnie: chirurgiczna, ortopedyczna, neurologiczna, gastrologiczna, onkologiczna, dla kobiet i medycyny pracy. Został również usprawniony transport wewnętrzny pacjentów dzięki zainstalowanym windom osobowym, a transport żywności poprzez zmodernizowaną windę kuchenną. Ruch pacjentów z zewnątrz, odbywa się od ulicy Katowickiej. Inwestycję zakończono w październiku 2006 roku.
Szpital w formule prawnej i organizacyjnej jako komunalna Spółka z o.o. działa do chwili obecnej.